سبدگردانی یا مدیریت پرتفو همان اصطلاح آشنای همهی تخممرغها را در یک سبد نگذار! است. در بازار سرمایه سبدگردانی به این معناست که تمام سرمایه را صرف خرید و سرمایهگذاری بر روی یک سهام خاص نکرده و درعوض سبدی از سهامهای قابل اعتماد تشکیل دهیم تا ریسک سرمایهگذاری را به حداقل برسانیم.
به طور کلی و حرفهای میتوان گفت سبدگردانی فرآیندی است که طی آن افرادی حرفهای و متخصص در این زمینه با توجه به میزان سرمایه و ریسکپذیری فرد سرمایهگذار، شروع به خرید و فروش گروهی از سهامها میکند و به صورت مداوم بر آن نظارت و مدیریت دارد تا به حداکثر سود برسد.
طبق تعریف ارائه شده از طرف سازمان اوراق بهادار سبدگردانی عبارت است از تصمیم به خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهادار به نام سرمایهگذار معین توسط سبدگردان در قالب قراردادی مشخص، بهمنظور کسب انتفاع برای سرمایهگذار.
سبدگردانها افرادی حقوقی هستند که مدیرت سرمایه اشخاص حقیقی و یا حقوقی را برای کسب بیشترین سود، برعهده میگیرند. این افراد باید به وضعیت بازار کاملا مشرف بوده و توان پیشبینی شرایط آینده را نیز داشته باشند که در این زمینه میتوانند از مشاوران و متخصصانی که مدرک تحلیلگری بورس را دارند، بهره بگیرند.
سبدگردانها، کار خود را در قالب یک قرارداد آغاز میکنند که در آن کارمزد سبدگردان، میزان توانایی و دسترسی او به سرمایهی سرمایهگذار و محدودیتهای معاملاتی کاملا مشخص میشود.
سبدگردانی را میتوان یک بازی برد برد به حساب آورد، زیرا در صورتی که سبدگردان، سرمایهگذار را به سود برساند، خودش هم به سود میرسد و هرچه میزان این سود بیشتر باشد، برای خود او هم میتواند بهتر و رضایتبخشتر باشد.
تمام شرکتهایی که قصد مبادرت به سبدگردانی را دارند باید از سازمان اوراق بهادار مجوزهای لازم را اخذ کنند. این مجوزها به صورت دورهای با توجه به بازدهی مناسب و عدم خطاهای قانونی سبدگردان، برخورداری از افراد متخصص، بهرهمندی از امکانات نرمافزاری مناسب و سایر ملاکها، توسط این سازمان تمدید میشود.
طبق قانون برای شرکتهایی که بدون مجوز اقدام به این عملیات کنند تنبیهاتی درنظر گرفته شده است. این شرکتها سالانه مبلغی را به عنوان حق نظارت به سازمان اوراق بهادار میپردازند و بنابراین میتوان گفت با توجه به نظارت سازمان و نیز لزوم ارائه بازدهی مناسب برای دریافت مجدد مجوز، این شرکتها سعی خود را به حفظ و سودآور کردن سرمایهی سرمایهگذار قرار میدهند.
شرایطی که بین سرمایهگذار و سبدگردان وجود دارد به صورت توافقی و طی یک قرارداد مشخص میشود تا میزان کارمزد، حداقل سودی که باید نصیب سرمایهگذار شود، اختیارات سبدگردان و سایر شرایط کاملا روشن و قابل استناد باشد.
میتوان گفت سبدگردانی مزایای زیادی دارد چرا که روشی مطمئن و با حداقل ریسک بوده و نیاز به صرف وقت زیادی ندارد و همچنین در این روش لازم نیست دانش خاصی در زمینه بازار سرمایه داشت. چرا که روشی غیرمستقیم برای سرمایهگذاری است. از میان مزایای بسیار سبد گردانی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
هر امری ممکن است در کنار مزایایی که دارد، معایبی نیز بههمراه داشته باشد. در مورد سبدگردانی نیز این موضوع صادق است و سبدگردانی نیز معایبی دارد که بیان خواهد شد اما لازم است این نکته بیان شود که مزایای آن خصوصا با انتخاب سبدگردانانی مجرب و حرفهای بسیار بیشتر از معایب آن است.
حداقل سرمایه برای سرمایهگذاری در سبدگردانی، توسط خود شرکت مشخص میشود و میتواند میزان مختلفی از ۱۰۰ میلیون و حتی ۱ میلیارد تومان باشد. با این حال برخی شرکتها برای جذب مشتریان بیشتر دراین زمینه گاها تخفیفهایی در حداقل سرمایه قائل میشوند و این عدد را حتی تا حدود ۵۰ میلیون و یا بیشتر کاهش میدهند. بنابراین حداقل سرمایه یک عدد مشخص و ثابت نیست و بنا به سیاستگذاریهای شرکت معین میشود.
در روش سرمایهگذاری در صندوق، سرمایهگذار میزان مشخصی از سرمایه را دراختیار صندوق قرار میدهد و آنها با جمع این سرمایهها به فعالیت در بازارهای مالی میپردازند. روش سرمایهگذاری در صندوق و سبدگردانی با وجود شباهتهایی که دارد، تفاوت هایی نیز با هم دارند که به ذکر آنها میپردازیم: